06. Przebudzenie, Lucy I Interesy

NATSU

Obudziłem się z ostrym bólem głowy. Nie wiedziałem gdzie się znajduję, ale to na czym leżałem było bardzo miękkie, duże i ciepłe. Zupełnie jak ... łóżko.  

ŁÓŻKO!!!!! 

Ignorując ostry ból w głowie usiadłem i otworzyłem oczy. Moje zielone tęczówki powoli przyzwyczajały się do mocno oświetlonego pokoju, w którym leżałem.

-"Co ja tu właściwie robię? Gdzie Fairy Tail i moi przyjaciele? Czy im się nic nie stało?"- takie pytanie krążyły w mojej głowie. Ciche hrząknięcie oderwało mnie od myśli. Popatrzyłem w tamtym kierunku i zobaczyłem całe Fairy Tail, które siedziało na wygodnych fotelach z zabandażowanymi ranami na całym ciele. Zdziwienie i radość mieszały mi się na twarzy. Osobą, która wydała hrząknięcie okazał się nie kto inny jak sam Gray. Gdy rozejrzałem się zobaczyłem, że wszyscy znajdujemy się w jakimś "szpitalu". Ściany w tym pokoju były białe, a na nich zawieszone były przeróżne obrazy przedstawiające portrety smoków z jakąś dziewczyną z blądwłosami, czekoladowymi oczami i czerwonymi ustami. Dziewczyna na każdym portrecie była z jakimś innym smokiem i o dziwo uśmiechała się słodko jakby smoki były jej przyjaciółmi. Tylko jeden portret mnie zaciekawił. Owa dziewczyna była w rozpuszczonych włosach, różowej bluzeczce i pewnie gdzieś w jakimś parku. Oczy miała lekko przymrużone a na ustach błąkał się uśmiech. Rękę miała wyciągniętą wprost do mnie jakby chciała dodać mi jakiejś otuchy czy pomocy. Lekki wiatr rozwiewał jej włosy, a w powietrzu unosiły się płatki magnoli

-Kto to jest?-zapytałem bez żadnych ceregieli

-To jest nasza wybawicielka-odpowiedziała Tytania zajadając się ciastkiem truskawkowym

-Pamiętasz kto nas uratował?-zapytał Gray.
Pokiwałem twierdząco głową

-A wiesz jak miała ta osoba na imię?-zadał tym razem to pytaniem Laxsus

-Lucy-odpowiedziałem bez chwili wahania

-To przeczytaj kto na tym portrecie jest-powiedział Elfman podając mi portret

-Lucy Heartfilia-powiedziałem

-Masz odpowiedź na swoje pytanie-powiedział mistrz

Usłyszałem ciche pukanie. Myślałem, że się przesłyszałem, ale jak mistrz powiedział proszę to do pomieszczenia, w którym się znajdowaliśmy weszła młoda dziewczyna ubrana w czarny uniform pokojówki. Dziewczyna miała różowe, krótkie włosy, niebieskie oczy i miły uśmiech. Na rękach i kostkach miała łańcuchy. Skłoniła się nisko i powiedziała swoim miłym głosem

-Moja Pani prosi was o spotkanie się jak najszybciej, żeby omówić ważną rzecz. Kiedy mam powiedzieć, żeby Pani na was czekała?

-Możemy iść już teraz-odpowiedział dziadziunio uśmiechając się przyjaźnie

-W takim razie proszę za mną-powiedziała i ruszyła przed siebie

Wszyscy członkowie ruszyli za nieznajomą dziewczyną. Virgo-bo tak się nazywała dziewczyna-szła długim korytarzem, to skręcała w kręte schody prowadzące coraz bardziej w dół. Po 10 minutach doszliśmy do ogromnego pomieszczenia wielkości naszej glidi. W pomieszczeniu znajdował się basen, barek, leżaki, palmy, zwierzęta i rośliny. A co najważniejsze w basenie pływała "anielica" z obrazów. Była zupełnie naga, tylko jej włosy przesłaniały wspaniałe kształty jej ciała

-Pani-szepnęła ledwo słyszalnie Virgo.

Jej "Pani" zastygła i powoli podpłynęła w naszą stronę. Uśmiech gościł na jej twarzy.  Oparła się prowokująco o kamienie, które były wszędzie.

-Ooo-powiedziała zdziwiona-Tak szybko to się was nie spodziewałam-uśmiechnęła się prowokująco

Mi aż ślinka zaczęła lecieć jak na nią spojrzałem.

--------------------------------------

LUCY

Naprawdę się ich tak szybko nie spodziewałam. Myślałam, że może przyjdą jak im się wszystkie rany zagoją, ale nie musieli przyjść w akurat takiej chwili. Zajebiście.
Wstałam powoli zasłaniając piersi i wyszłam z wody jak najszybciej się dało. Podniosłam rękę do góry i pstryknęłam palcami. Zaraz całe moje ciało zostało zasłonięte przez skąpe części garderoby. 20 cm czarny pasek na piersi, krótkie czarne szorty, które nawet nie sięgały połowy ud i czarne sandałki na obcasie.
Na udzie miałam specjalną przepaskę, do której można było wsadzić sztylet. Na ramieniu miałam naboje do pistoletu, który został ukryty w moim dużym biuście. Do pasa miałam przypięty miecz, który miał mnie chronić. Tak właśnie ubrana podeszłam do barku i wyciągnęłam z niego kieliszek. Do kieliszka wlałam porto i podchodząc do nich upiłam mały łyk
-Przechodząc do interesów ....

--------------------------------------

Rozdział krótki i trochę beznadziejny. Wena mnie opuściła i tai do dupy ten rozdział, ale postaram się w następnym trochę rozwinąć akcję.
Dedykuję ten rozdział wam wszystkim moje kochane twarzyczki
Do napisania
Ma-cha♥